ชาวยูเครนหลายหมื่นคนหลั่งไหลเข้าหาประเทศเพื่อนบ้านเพื่อหนีการรุกรานของรัสเซียในช่วง 3 วันนับตั้งแต่การบุกรุกเริ่มต้นขึ้น มีมากกว่า 115,000 คนได้ข้ามไปยังโปแลนด์เพียงลำพัง บางคนเดินทางนานกว่าสองวัน คนอื่นๆ เข้าคิวยาว 15 กม. (10 ไมล์) ที่จุดชายแดนผู้ที่หลบหนีส่วนใหญ่เป็นผู้หญิงและเด็ก เนื่องจากผู้ชายยูเครนอายุ 18 ถึง 60 ปีได้รับคำสั่งให้อยู่ต่อและต่อสู้ ในบางกรณีแยกตัวจากครอบครัว ผู้สื่อข่าวบีบีซีพบพวกเขาที่ชายแดนเส้นโปร่งใส 1pxAna ที่จุดผ่านแดน Palanka-Maiaky-Udobne ระหว่างมอลโดวาและยูเครนคำบรรยายภาพAna ต้องทิ้งสามีของเธอไว้ที่ยูเครนคิว 24 ชม.โดย Lucy 

Williamson, Palanca, มอลโดวาเมื่อมองจากชายแดนมอลโดวา ยูเครนเป็นประเทศของผู้หญิง คุณแม่

และคุณย่ากำลังเข็นกระเป๋าเดินทางเพื่อความปลอดภัย พาลูกๆ ไปสู่สิ่งที่ไม่รู้จักAna มาถึงที่จุดผ่านแดน Palanca หลังจากรอนานกว่า 24 ชั่วโมงในคิวที่ชายแดนฝั่งยูเครน รถสีเหลืองเล็กๆ ของเธอเต็มไปด้วยกระเป๋า หลานสาววัย 6 ขวบของเธอร้องเพลงกับตัวเองที่เบาะหลังAna และลูกติดของเธอขับรถตรงมาจากเมือง Odesa ทางตอนใต้ ซึ่งอยู่ห่างออกไปประมาณ 50 กม. และตอนนี้กลายเป็นเป้าหมายหลักของรัสเซียในสงครามแต่ท่าทางยิ้มแย้มที่สงบของ Ana ก็พังทลายลงทันทีที่เธอเริ่มพูด เธอเล่าทั้งน้ำตา

ว่าเธอต้องทิ้งสามีไว้เบื้องหลังเพื่อปกป้องประเทศของตน“ฉันหวังว่าตะวันตกจะช่วยเราให้พ้นจากสถานการณ์เลวร้ายนี้ เพราะตอนนี้เรากำลังเผชิญหน้ากับผู้รุกรานชาวรัสเซียเพียงคนเดียว”

รอบๆ ตัวเธอ อาสาสมัครท้องถิ่นจากเมืองและหมู่บ้านต่างๆ ของมอลโดวารอเสนอลิฟต์ให้กับชาวยูเครนที่เดินทางมาถึงที่นี่ด้วยการเดินเท้าแต่เช่นเดียวกับอานา หลายคนที่มาที่นี่คิดเพียงแต่จะหนีจากยูเครน และไม่ค่อยรู้ว่าจะเกิดอะไรขึ้นใตอนนี้ - สำหรับประเทศของตนหรือเพื่อตนเองชา กาแฟ และคำแนะนำที่แผงขายของชั่วคราวที่ชายแดนยูเครน-มอลโดวาคำบรรยายภาพชา กาแฟ และคำแนะนำที่แผงขายของชั่วคราวที่ชายแดนยูเครน-มอลโดวาไลน์ห้ามผู้ชายโดย Mark Lowen, Przemysl, Poland

รถไฟข้ามคืนจาก Kyiv ผ่าน Lviv ดึงผู้ลี้ภัยใหม่ของยุโรปเข้ามา พวกเขามาถึงสถานีรถไฟแห่งศตวรรษที่ 19 ที่ Przemysl ซึ่งปัจจุบันเป็นศูนย์ต้อนรับสมัยใหม่Kateryna Leontievaคำบรรยายภาพ

การเดินทางของ Kateryna Leontieva นั้นยาวนาน - การกลับมายังยูเครนของเธออาจนานกว่านี้มาก

“เราใช้เวลา 52 ชั่วโมงกว่าจะมาที่นี่” Kateryna Leontieva ผู้เดินทางจากคาร์คิฟพร้อมกับลูกสาววัยรุ่นของเธอกล่าว จับหนังสือเดินทางยูเครนและถือกระเป๋าสัมภาระ พวกเขาก้าวออกไปทางตะวันออกของโปแลนด์ - และความปลอดภัยเมื่อฉันถามว่ารู้สึกอย่างไรที่อยู่ที่นี่ Kateryna ก็เต็มไปด้วยอารมณ์ “ฉันยังไม่รู้เลย น้ำตากำลังจะไหลแล้ว” เธอกล่าว “ฉันไม่ได้รู้สึกอะไร แต่ตอนนี้ฉันเริ่มรู้แล้ว ฉันหวังว่ามันจะเป็นแค่ทริปสั้นๆ แล้วเราจะกลับมาเร็วๆ นี้”ในห้องรอ เราพบไอรีนกับลูกสองคนของเธอ สามีของเธอยังคงอยู่ในลวิฟเพื่อปกป้องบ้านเกิดของพวกเขา“เฉพาะผู้หญิงและเด็กเท่านั้นที่ได้รับอนุญาตให้ไป” เธอกล่าว "พวกผู้ชายต้องการที่จะอยู่ ต่อสู้ และให้เลือด พวกเขาคือวีรบุรุษ"เธอรู้สึกอย่างไรกับสามีที่อยู่เบื้องหลัง ฉันถาม?“กลัวค่ะ” เธอตอบเสียงเริ่มสั่น “เราเชื่อว่าทุกอย่างจะเรียบร้อย และเรากำลังอธิษฐานเผื่อพวกเขา”